يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَالَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ ۚ مِنْ قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ وَمِنْ بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاءِ ۚ ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَكُمْ ۚ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَلَا عَلَيْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ ۚ طَوَّافُونَ عَلَيْكُمْ بَعْضُكُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ.<<آیه ۵۸ سوره نور>>

شاید شما هم عکس معروفی را که در آن یک کودک نحیف و قحطی زده در حال جان دادن است را دیده‌اید. در آن عکس که در سال ۱۹۹۳ توسط «کوین کارتر» گرفته شد، یک لاشخور به انتظار مرگ کودک نشسته تا او را بخورد. کوین کارتر کودک و لاشخور عکس دردناک Kevin Carter یکی از بازتابهای مهم پس از انتشار این عکس، انتقادات بسیار شدیدی بود که متوجه کوین کارتر گردید چرا که از سرنوشت دختربچه اطلاعی در دست نبود و کارتر به عنوان تنها فردی که امکان یاری کودک و پی گیری سرنوشت او را داشت؛ بخاطر این که برای کمک به دختربچه تلاشی نکرده و او را با لاشخور به حال خویش رها کرده‌است، مقصر تلقی می‌گردید. سنت پترزبورگ تایمز در فلوریدا دربارهٔ کارتر گفت: او مردی است که لنز دوربین خود را به دقّت تنظیم کرد تا یک تصویر واقعی از درد و رنج کودک را ثبت کند، و از این روی او، به خوبی یک شکارچی یا صیّاد لحظه‌ها عمل کرد، امّا حقیقت این است که او لاشخور دیگری است که در صحنه حضور دارد! کوین کارتر کودک و لاشخور عکس دردناک Kevin Carter کوین کارتر(به انگلیسی: Kevin Carter) عکاس و فتوژورنالیست سرشناس عکس کودک و لاشخور است که در ۱۳ سپتامبر ۱۹۶۰ در ژوهانسبورگ در زمان رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی متولد شد.در گروهی پنج نفره جهت گرفتن عکس از قحطی زدگان سودان به آن کشور سفر کرد و موفق به ثبت عکس معروف کودک و لاشخور شد.این عکس در ۲۶ مارس ۱۹۹۳ در روزنامه نیویورک تایمز به چاپ رسید و پس از آن روزنامه های فراوانی اقدام به چاپ مجدد آن نمودند.عکس وی در ۲۳ می ۱۹۹۴ در دانشگاه کلمبیا آمریکا برنده جایزه پولیتزر گشت. وی در ۲۷ ژولای ۱۹۹۴ در ساعت ۹ شب به دلایل افسردگی خودکشی کرد. کوین کارتر کودک و لاشخور عکس دردناک Kevin Carter وی در هنگام مرگ تنها ۳۳ سال داشت. در بخشهایی از یادداشتی که کارتر قبل از خودکشی از خود باقی گذاشت آمده‌است: من افسرده و ناامید بودم… بدون تلفن… بدون پول برای پرداخت اجاره… بدون پول برای حمایت از کودکان… بدون پول برای پرداخت بدهی… بدون پول!!… ذهن من با خاطرات زنده‌ای از خشم و درد و کشتار و اجساد روی هم تلنبار شده و خانه‌های خالی از سکنه و کودکان گرسنه و رنجور انباشته شده‌است…. من اگر شانس بیاورم برای پیوستن به “کن” خواهم رفت (مقصود از کن، کن اوستربروک، دوست و همکار کارتر بود که اخیراً درگذشته بود)

جزییات بیشتر : تلخ ترین عکسی که شاید دیده باشید + عاقبت عکاس

ماجرای توهین به حضرت زهرا با الگو معرفی نمودن اوشین-درمصاحبه رادیو

واکنش امام خمینی  در خصوص این مسئله؛
در این خصوص دو نقل را بیان می‌کنیم که در۲منبع مختلف اشاره شده است.

۱٫ گزارش اول مربوط است به نقل روزنامه کیهان در خصوص این مسئله؛
هشتم بهمن ماه سال۶۷ و به مناسبت تولد حضرت زهرا (س) و روز زن، رادیوی جمهوری اسلامی ایران در برنامه‌ای به نام سلام، صبح به خیر در گزارشی از مخاطبینش می‌پرسد: به نظر شما الگوی امروز زنان ایرانی چه کسی است؟. اکثر مخاطبین، حضرت فاطمه را الگوی خود معرفی می‌نمایند اما یکی از مصاحبه‌شوندگان در کمال تعجب می‌گوید: «الگوی مناسب زنان ایرانی اوشین است!». اوشین نام شخصیت اصلی داستان سریالی ژاپنی به نام سال‌های دور از خانه بود که آن روزها از سیما پخش می‌شد. حضرت روح الله  فردای آن روز در واکنش به این ماجرای موهن، طی پیامی رسمی و علنی به شدت محمد هاشمی (رئیس وقت صدا و سیما) را مورد عتاب قرار می‌دهند و می فرمایند:
آقای محمد هاشمی
مدیرعامل صدا و سیمای جمهوری اسلامی
با کمال تاسف و تأثر روز گذشته (روز شنبه ۸ بهمن) از صدای جمهوری اسلامی مطلبی در مورد الگوی زن پخش گردیده است که انسان شرم دارد بازگو نماید. فردی که این مطلب را پخش کرده است تعزیر و اخراج می‌گردد و دست‌اندرکاران آن تعزیر خواهند شد. در صورتی که ثابت شود قصد توهین درکار بوده است، بلاشک فرد توهین‌کننده محکوم به اعدام است. اگر بار دیگر از این گونه قضایا تکرار گردد، موجب تنبیه و توبیخ و مجازات شدید و جدی مسئولین بالای صدا و سیما خواهد شد. البته در تمامی زمینه‌ها قوه قضاییه اقدام می‌نماید. (صحیفه نور ، جلد ۲۱ : ص ۷۶)
بعدها ۴ تن از دست‌اندرکاران آن برنامه از جمله مدیر گروه معارف، سردبیر برنامه‌های ویژه عقیدتی سیاسی، مسئول نظارت بر برنامه به ۴ سال حبس تعزیری و ۴۰ ضربه شلاق محکوم شدند.

اصل ماجرااززبان رئیس صداوسیما

۲٫ نقل آقای محمد هاشمی، رییس صدا و سیما در این مقطع، مندرج در مجله حضور؛
«رادیو به مناسبت شهادت حضرت زهرا (س) یک مصاحبه‌ای داشت. زمانی بود که ما اوشین را پخش می‌کردیم. از دختر خانمی می‌پرسند الگوی شما کیست؟ می‌گوید اوشین. گوینده”گزارشگر” می‌گوید الگوی شما باید حضرت زهرا (س) باشد چرا اوشین؟ می‌گوید: حضرت زهرا (س) مال ۱۴۰۰ سال پیش است. ما یک الگوی امروزی می‌خواهیم… برنامه زنده بود و رادیو آن را پخش کرده بود.

امام خمیتی به آقای میرعماد دادستان عمومی دستور دادند که موضوع را بررسی کنند و اگر این برنامه با قصد پخش شده، افراد را اعدام کنند. چون توهین به حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) بود.

آقای میرعماد احکامی صادر کرد. شش هفت نفر محکوم شدند. از ۵ سال انفصال تا شلاق. اما حکم اعدام به کسی ندادند.

رفتم خدمت امام و گفتم من مقصرم. من مسئول صداوسیما هستم اگر اینها را مجازات کنید دیگر در صداوسیما سنگ روی سنگ بند نمی‌شود و من نمی‌توانم آنجا را اداره کنم. خواهش می‌کنم شما مرا مجازات کنید.

امام گفت بنویس، من آنها را عفو می‌کنم.

تحلیل اول بر اساس متن صحیفه نور (مجموعه بیانات، اعلامیه‌ها و …) حضرت امام  و دیگری بر اساس نظر یکی از مسئولین مسقیم این مقطع زمانی بود. با توجه به مطالب ذکر شده، عین صحبت امام ناظر به اعدام هیچ یک از افراد یاد شده نیست. بلکه ایشان حکم فقهی یک مسئله را طرح کرده و از قوه قضاییه به عنوان مجری اجرای قوانین، می‌خواهند که مسئله را به صورت دقیق پیگیری کنند. این امر نشان می‌دهد امام در این خصوص خواسته‌اند مسائل طبق قوانین پی‌گیری شود و هیچ کس از اجرای قانون مصون تلقی نشود. نه این‌که بدون رعایت هیچ قانونی امام از همان ابتدا بگویند تمام افراد مرتبط با این موضوع باید اعدام شوند. بر این اساس واکنش امام  در این رابطه از چند زاویه قابل بررسی است:
۱- بر اساس احکام اسلام توهین به ساحت مقدس پیامبر(ص) و ائمه هدی (ع) در حکم ارتداد است.
۲- اشاره حضرت امام مبنی بر عاملان این جریان مبتنی بر تعمد هتاکان ،است نه سهو آن
۳- هیج کسی در این رابطه به اعدام محکوم نشد،بلکه تعدادی از عوامل محکوم و عده ای نیز تبرئه شدند
۴- آیا شخصیت حضرت زهرا(س) با آن فضائل ،که بر اساس نص صریح سرور زنان دو عالم است قابل قیاس با یک بازیگر تلویزیونی با ان ویژگی هاست؟

توضیح مدیرسایت-پیراسته فر:درمنبابع دیگرآمده که این محکومان تا زندان هم رفتند

آقای محمد هاشمی،مدیرعامل صدا و سیمای جمهوری اسلامی

با کمال تأسف و تأثر روز گذشته (روز شنبه ۸ بهمن) از صدای جمهوری اسلامی مطلبی در مورد الگوی زن پخش گردیده است که انسان شرم دارد بازگو نماید. فردی که این مطلب را پخش کرده است تعزیر و اخراج می‌گردد و دست‌اندرکاران آن تعزیر خواهند شد. در صورتی که ثابت شود قصد توهین درکار بوده است، بلاشک فرد توهین‌کننده محکوم به اعدام است. اگر بار دیگر از این گونه قضایا تکرار گردد، موجب تنبیه و توبیخ و مجازات شدید و جدی مسئولین بالای صدا و سیما خواهد شد. البته در تمامی زمینه‌ها قوه قضاییه اقدام می‌نماید.» (صحیفه نور، ج ۲۱، ص ۷۶

هاشمی رئیس صداوسیما می گوید:در نتیجه چهار تن از دست‌اندرکاران آن برنامه از جمله مدیر گروه معارف، سردبیر برنامه‌های ویژه عقیدتی سیاسی، مسئول نظارت بر برنامه به ۴ سال حبس تعزیری و ۴۰ ضربه شلاق محکوم شدند که البته بعدها با پادرمیانی رئیس سازمان و توضیحات وی مبنی بر اینکه این اشتباه سهوی بوده است، امام(ره) دستور عفو متهمان را صادر نمودند. آقای هاشمی در این باره توضیح می دهد: «امام به آقای میرعماد دادستان عمومی دستور دادند که موضوع را بررسی کنند و اگر این برنامه با قصد پخش شده، افراد را اعدام کنند. چون توهین به حضرت زهرا(س) بود. آقای میرعماد احکامی صادر کرد.

شش هفت نفر محکوم شدند. از ۵سال انفصال تا شلاق. اما حکم اعدام به کسی ندادند.

من به میرعماد زنگ زدم سراغ بچه‌ها را گرفتم. گفت دفتر من هستند و می‌خواهم بفرستم زندان قصر.

گفتم نفرست تا من خبر دهم. نامه‌ای نوشتم به امام و… میرعماد زنگ زد و گفت دیگر نمی‌توانم نگه‌شان دارم. فرستادشان زندان قصر.

من زنگ زدم به مدیر زندان و گفتم داخل بند نفرستنشان و سرشان را هم نتراشند.

رفتم خدمت امام و گفتم من مقصرم. من مسئول صداوسیما هستم اگر اینها را مجازات کنید دیگر در صداوسیما سنگ روی سنگ بند نمی‌شود و من نمی‌توانم آنجا را اداره کنم. خواهش می‌کنم شما مرا مجازات کنید.

امام گفت بنویس، من آنها را عفو می‌کنم. گفتم نوشتم. نامه را خدمت امام دادم. همانجا به آقای موسوی اردبیلی نوشتند که من اینها را عفو کردم. شما آنها را رها کنید. خودم غذا گرفتم و رفتم زندان… ..پایان توضیحات

اما این بخش از سوال که :
آیا کسی حضرت زهر را الگو نداند به ایشان توهین کرده و مرتکب گناه است؟
همان‌گونه که در بخش قبلی نقل شد، مطالب پخش شده به نوعی نفی شخصیت حضرت زهرا (س) به عنوان یک الگوست. استفاده از محدوده زمانی در خصوص حضرت زهرا (س) نوعی نفی الگو بودن ایشان است، این امر از نظر حضرت امام به عنوان یک مرجع تقلید و متخصص در شناخت موضوعات مسائل دینی، و همچنین عموم جامعه ایران در آن زمان، نوعی توهین به یکی از معصومین تلقی شده و طبق احکام اسلامی اگر کسی به صورت عمدی اقدام به این امر کند مصداق ارتداد محسوب شده مجازات مرتبط با آن را به دنبال خواهد داشت و حکم ارتداد در صورت احراز تمامی شرایط آن جاری می‌شود.
از جمله مواردی که موجب ارتداد است، اهانت از روی عمد به پیامبر و خاندان ایشان است. بر این اساس توهین به حضرت زهرا (س) نیز از مصادیق این حکم الهی است و حضرت امام به عنوان یک مرجع تقلید این نوع از بیان را مصداق این حکم الهی دانسته‌اند. اما برای تطبیق حکم ارتداد بایستی اولاً عنوان قصد توهین ثابت شده و ثانیاً شرط بیان از روی عمد نیز مطرح باشد. از این‌رو می‌بینیم که حضرت امام خمینی (ره) در بیان خود مجازات را اولاً به شرط اثبات قصد توهین بودن دانسته و در مرحله بعد شرط انجام از روی عمد را در این ماجرا دخیل می‌دانند و از قوه قضاییه می‌خواهند که ابعاد ماجرا را بررسی و حکم قانونی را صادر نماید. چنانچه در منابع اشاره شده است، بررسی‌های قوه‌قضائیه نتوانست عمد بودن را در این خصوص ثابت کند از این رو حکم مجازات ارتداد برای هیچ یک از متهمان این مسئله صادر نشد. 
اما این بخش از سوال که :
آیا وظیفه واکنش این گونه است؟
شاید این بخش از مسئله شما را در قسمت‌های قبل مورد اشاره قرار داده‌ایم. اما در یک جمع‌بندی می‌توان اشاره کرد؛ اگر در جامعه اسلامی نسبت به موضوعات دینی حساسیت‌های منطقی وجود نداشته باشد، عملکرد دشمنان اسلام و ایران به مرور هویت اسلامی جامعه را از بین خواهند برد. این امور همچون مرزهای اصلی دین هستند که اگر از آن حفاظت‌های لازم صورت نگیرد خواه ناخواه اصل دین و دیانت مورد هجمه قرار گرفته و در نهایت نیز ممکن است اصل و اساس دیانت از میان برود. بر این اساس این واکنش نه تنها درست بلکه جزء وظایف رهبر دینی یک جامعه اسلامی است که از مرزهای دینی مردم حفظ و حراست کند.
اما این بخش از سوال که :
اگر این واکنش بجاست دیگر کوتاه آمدن معنا ندارد؟
همانگونه که اشاره شد؛ امام در خصوص این مسئله حکم اعدام صادر نکردند که بخواهند از آن عدول کنند. چراکه اصولاً روش و منش حضرت امام (ره) به گونه‌ای نبود که در مسائل دینی و حتی مسائل سیاسی، عقب‌نشینی کنند. یعنی اگر یک موضوع برای ایشان قطعیت پیدا می‌کرد دیگر وساطت‌های دیگران نمی‌توانست در اراده ایشان خللی وارد کند. در مورد موضوع مورد بحث نیز حضرت امام پیگیری مسئله را از قوه‌قضاییه می‌خواهند که اگر ادله موضوع ثابت است در اجرای احکام الهی درنگ نکنند. و همانگونه که اشاره شد، برای قوه قضائیه تعمد مسئله ثابت نشده و از این جهت مجازات مورد اشاره شما برای هیچ کدام از افراد موضوع صادر نشد که کسی بخواهد نسبت به عدم اجرای آن وساطت کرده و نظر حضرت امام را برگرداند. در خصوص مجازات‌های دیگر نیز، عفو محکومین از جمله اختیارات ولی‌فقیه است که بر اساس تشخیص ایشان برای محکومین قابل اجراست. اما این‌که بگوییم هیچ مجازاتی برای این امر صورت نگرفت قابل قبول نیست./منبع:پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری،

                                          ***

اصل حکم امام خمینی درماجرای “مصاحبه رادیو”والگوقراردادن “اوشین”بجای فاطمه زهرا

٢ – در روز شنبه ۸ بهمن ۶۷ در یک برنامه رادیویی، مطالبی درباره الگوی زن مسلمان پخش شد. مجری این برنامه درباره الگو قراردادن «اوشین» شخصیت زن سریال ژاپنی پرطرفدار «سال های دور از خانه» و یا حضرت فاطمه زهرا (س) مطلبی گفت که شائبه توهین را به ذهن متبادر می ساخت. امام خمینی(ره) در پی پخش این برنامه، در نامه ای خطاب به آقای محمد هاشمی مدیرعامل وقت سازمان صدا و با کمال تأسف و تأثر روز گذشته از صدای جمهوری اسلامی چنین مرقوم فرمود:

«با کمال تأسف و تأثر روز گذشته از صدای اسلامی مطلبی در مورد الگوی زن پخش گردیده‌است که شرم دارد بازگو نماید. فردی که این مطلب را پخش کرده است تعزیر و اخراج می‌گردد، و دست اندرکاران آن تعزیر خواهند شد. در صورتی که ثابت شود قصد توهین در کار بوده است، بلاشک فرد توهین کننده محکوم به اعدام است. اگر بار دیگر از اینگونه قضایا تکرار گردد، موجب تنبیه و توبیخ و مجازات شدید و جدی مسئولین بالای صدا و سیما خواهد شد . البته در تمامی زمینه ها قوه قضائیه اقدام می نماید. ۹/۱۱/۶۷ – روح‌الله الموسوی‌الخمینی»

نتیجه گزارش”به امام خمینی” توسط  رئیس دیوان عالی کشور +تقاضای عفو
٣ – پس از ارسال نامه امام خمینی، تلفنگرامی از سوی آقای سید عبدالکریم موسوی اردبیلی رئیس دیوان عالی کشور، به این شرح مخابره شد: « بسمه تعالی. محضر مبارک حضرت آیت الله العظمی امام خمینی – مدظله العالی. درباره محکومیت مسئولین چهارگانه پخش الگوی زن، من با قاضی محکمه صحبت کردم. جرم آنها تسامح و سهل انگاری در انجام وظیفه خطیری است که در عهده دارند و از نظر قضایی با توجه به حساسیت مسئولیت، مجازات نامتناسب نیست ولی گفته می‌شود این افراد خدمتگزاران خوبی هستند و قرینه‌ای بر سوءنیت موجود نیست و این ایام هم به وجود آنها نیاز است. به نظر می‌رسد این برخورد موجب تنبه آنان شود که دیگر این قبیل سهل انگاری ها تکرار نشود . بنده درخواست عفو آنها را از همه مجازات‌های تعیین شده در حکم از حضورتان دارم .۱۲/۱۱/۶۷ – عبدالکریم موسوی.

 بسمه تعالی. : عفو نمودم

[ بسمه تعالی. خدمت حضرت امام متن قرائت شد، فرمودند: عفو نمودم. ۱۲/۱۱/۶۷ –انصاری]

۴- مجازات چند تن از مسئولین صدای جمهوری اسلامی ایران در رادیوهای خارجی بازتاب زیادی داشت . رادیو مونت کارلو در بخش خبری سه شنبه خود گزارش داد: « امام خمینی به دنبال پخش یک برنامه رادیویی که ضداسلامی تشخیص داده شد، به مسئولین رادیو هشدار داد و بعد از پیگیری مسئله، چهار تن از مسئولین رادیو به تحمل زندان محکوم شدند. این افراد از اعدام نجات یافتند. [امام] خمینی قبلاً اعلام کرده بود که اگر ثابت شود این افراد قصد توهین داشتند، اعدام می‌شوند. علت خشم رهبر مذهبی ایران، پخش یک برنامه به مناسبت سالروز تولد [حضرت] فاطمه(س) الگوی زن ایرانی است.»
/خاطرات رفسنجانیخاطره روز ۱۱ بهمن سال ۱۳۶۷

                                                      ***

شخصیت اوشین درسریال”سالهای دورازخانه”

یکی از مشهورترین و در عین حال جنجالی ترین برنامه های تلویزیونی در طول سالهای دهه شصت، سریال «سالهای دور از خانه» بود که البته به نام قهرمان داستان، «اوشین» مشهور شد.[۱] داستان «اوشین» مجموعه‌ای درام است که شخصیت اصلی آن زنی به نام اوشین تانوکورا، در سنین پیری خاطرات زندگی سختش از زمان تولد در خانواده فقیر روستابی و سپس کارگری در منازل تا روزی که صاحب و مالک بزرگترین فروشگاه‌های زنجیره‌ای در ژاپن می‌شود، را روایت می‌کند و مشکلات و سختی‌های ژاپن را در زمان جنگ جهانی دوم به تصویر می‌کشد.

این سریال که پخش آن در ایران از سال ۱۳۶۵ شروع شد و نیز سریال مشابه «داستان زندگی» (که با نام قهرمان زن آن هانیکو مشهور شد) داستان رشد و توسعه جامعه سنتی ژاپن در نیمه اول قرن بیستم را بیان می کند که با زلزله، جنگ و نیز تعارضات فرهنگی دو نسل همراه است. به همین جهت سریال اوشین بواسطه شباهت های فرهنگ شرقی با ایران و نیز همذات پنداری مردمی که سختی های دوران جنگ را تحمل می کردند با دوران جنگ جهانی در ژاپن، تأثیر فرهنگی زیادی بر جامعه آن روز ایران بر جا گذاشت و تبدیل به یک مد فرهنگی گردید. به عنوان مثال فروشگاه‌های لباس‌های دست دوم، نام تاناکورا را از نام فامیل اوشین تانوکورا که در سریال صاحب و گرداننده فروشگاه‌های زنجیره‌ای تانوکورا بود، وام گرفته‌اند. اما تأثیرات دیگر این مجموعه زمانی مشخص گردید که یک مصاحبه جنجالی از رادیو، سر و صدای فراوانی به پا کرد.

چندی پس از پخش این سریال، در سالروز تولد فاطمه زهرا(س) و روز زن(هفتم بهمن ماه ۱۳۶۷) برنامه‌ای رادیو با عنوان «سلام، صبح به خیر» پخش شد که از مخاطبین می پرسید: «به نظر شما الگوی امروز زنان ایرانی چه کسی است؟». علی رغم نام بردن اکثر پاسخ دهندگان از فاطمه به عنوان الگو، یکی از مخاطبین از اوشین به عنوان الگویش نام برده و در پاسخ به گوینده که ‌پرسیده بود چرا الگوی شما حضرت زهرا نیست، گفته بود: «حضرت زهرا مال ۱۴۰۰ سال پیش است. ما یک الگوی امروزی می‌خواهیم…»

فردای آن روز روزنامه کیهان این ماجرای بی سابقه را منعکس و به رئیس وقت صدا و سیما (محمد هاشمی برادر آقای هاشمی رفستجامی که به مدت یک دهه ریاست رسانه ملی را بر عهده داشت) اعتراض کرد. محمد هاشمی در گفتگویی که با بهروز افخمی – که در آن زمان مدیر شبکه دوم سیما بود – انجام داده در این باره می گوید: «رادیو به مناسبت شهادت حضرت زهرا(س) یک مصاحبه‌ای داشت. زمانی بود که ما اوشین را پخش می‌کردیم. از دختر خانمی می‌پرسند الگوی شما کیست؟ می‌گوید اوشین. گوینده می‌گوید الگوی شما باید حضرت زهرا(س) باشد چرا اوشین؟ می‌گوید: حضرت زهرا(س) مال ۱۴۰۰ سال پیش است. ما یک الگوی امروزی می‌خواهیم… برنامه زنده بود و آقای جعفری جلوه که در رادیو بود آن را پخش کرده بود.»

حضرت امام(ره) هم پس از اطلاع از این رخداد موهن، طی پیامی رسمی و علنی به شدت محمد هاشمی (رئیس وقت صدا و سیما) را مورد عتاب قرار داده و فرمودند:

«آقای محمد هاشمی-مدیرعامل صدا و سیمای جمهوری اسلامی

با کمال تأسف و تأثر روز گذشته (روز شنبه ۸ بهمن) از صدای جمهوری اسلامی مطلبی در مورد الگوی زن پخش گردیده است که انسان شرم دارد بازگو نماید. فردی که این مطلب را پخش کرده است تعزیر و اخراج می‌گردد و دست‌اندرکاران آن تعزیر خواهند شد. در صورتی که ثابت شود قصد توهین درکار بوده است، بلاشک فرد توهین‌کننده محکوم به اعدام است. اگر بار دیگر از این گونه قضایا تکرار گردد، موجب تنبیه و توبیخ و مجازات شدید و جدی مسئولین بالای صدا و سیما خواهد شد. البته در تمامی زمینه‌ها قوه قضاییه اقدام می‌نماید.» (صحیفه نور، ج ۲۱، ص ۷۶)

در نتیجه چهار تن از دست‌اندرکاران آن برنامه از جمله مدیر گروه معارف، سردبیر برنامه‌های ویژه عقیدتی سیاسی، مسئول نظارت بر برنامه به ۴ سال حبس تعزیری و ۴۰ ضربه شلاق محکوم شدند که البته بعدها با پادرمیانی رئیس سازمان و توضیحات وی مبنی بر اینکه این اشتباه سهوی بوده است، امام(ره) دستور عفو متهمان را صادر نمودند. آقای هاشمی در این باره توضیح می دهد: «امام به آقای میرعماد دادستان عمومی دستور دادند که موضوع را بررسی کنند و اگر این برنامه با قصد پخش شده، افراد را اعدام کنند. چون توهین به حضرت زهرا(س) بود. آقای میرعماد احکامی صادر کرد. شش هفت نفر محکوم شدند. از ۵سال انفصال تا شلاق. اما حکم اعدام به کسی ندادند. من به میرعماد زنگ زدم سراغ بچه‌ها را گرفتم. گفت دفتر من هستند و می‌خواهم بفرستم زندان قصر. گفتم نفرست تا من خبر دهم. نامه‌ای نوشتم به امام و… میرعماد زنگ زد و گفت دیگر نمی‌توانم نگه‌شان دارم. فرستادشان زندان قصر. من زنگ زدم به مدیر زندان و گفتم داخل بند نفرستنشان و سرشان را هم نتراشند. رفتم خدمت امام و گفتم من مقصرم. من مسئول صداوسیما هستم اگر اینها را مجازات کنید دیگر در صداوسیما سنگ روی سنگ بند نمی‌شود و من نمی‌توانم آنجا را اداره کنم. خواهش می‌کنم شما مرا مجازات کنید. امام گفت بنویس، من آنها را عفو می‌کنم. گفتم نوشتم. نامه را خدمت امام دادم. همانجا به آقای موسوی اردبیلی نوشتند که من اینها را عفو کردم. شما آنها را رها کنید. خودم غذا گرفتم و رفتم زندان…»

با اثبات سهوی بوده این اشتباه، حکم ارتداد عوامل توسط امام(ره) منقضی شد، چراکه ایشان در بیان خود مجازات را اولاً به شرط اثبات قصد توهین بودن دانسته و در مرحله بعد شرط انجام از روی عمد را در این ماجرا دخیل دانسته و از قوه قضاییه خواسته بودند که ابعاد ماجرا را بررسی و حکم قانونی را صادر نماید. در هر حال بررسی‌های قوه‌قضائیه نتوانست عمد بودن را در این خصوص ثابت کند از این رو حکم مجازات ارتداد برای هیچ یک از متهمان این مسئله صادر نشد.

اما نکته مهمی که در طول ۲۵ سال از زمان وقوع این ماجرا تحت الشعاع ابعاد فقهی ماجرا قرار گرفته و کمتر کسی به آن توجه می کند، ارزیابی ماجرا از منظر فرهنگی و اجتماعی است. اینکه چرا یک زن ایرانی باید از یک زن خارجی و البته داستانی، به عنوان الگوی خود سخن بگوید و اینکه آیا اساسا چنین الگویی – حتی در صورت عدم مقایسه با حضرت زهرا(س) و توهین به ساحت ایشان – قابل پذیرش است؟

نکته ای که آن خانم مصاحبه شونده نمی دانست و در طول این سالها هم کسی به آن توجه نکرده؛ اینست که اوشینی که تلویزیون ایران نشان داد با اوشین واقعی بسیار متفاوت بوده است. اوشین در اواخر داستان سریال اصلی در نقش یک «گیشا» به شغل فحشا روی می آورد و از طریق تن فروشی ارتزاق می کند،

اما اوشینی که تلویزیون ایران نشان داد تحت تأثیر ارزشهای جامعه دینی ایران، بالکل دستکاری شده بود تا جایی که در پایان سریال، اوشین به یک زن قهرمان، پاکیزه و خانواده دوست بدل می شد! اما مگر ارزش های جامعه دینی ایران بر اساس الگوی حضرت زهرا(س) ساخته نشده اند؟ پس حتی همان خانم مصاحبه شونده ای هم که اوشین را الگوی خود قرار داده بود ناخودآگاه تحت تأثیر فاطمه زهرا بود. وگرنه می بایست به تأسی از اوشین ژاپنی، به خودفروشی روی می آورد!

شاید اگر گوینده به جای تعجبی و پرسش از خانم مصاحبه شونده، اشاره ای تلویحی به این مسئله می کرد، او هم حرفش را پس می گرفت. هرچه باشد هیچکس یک زن تن فروش را الگوی خود قرار نمی دهد.

***

فکر می‌کنم کمتر کسی است که در ایران و در دهه ۶۰ زندگی کرده باشد و سریالی را بیشتر از «اوشین» یا همان «سال‌های دور از خانه» در خاطرش نگه نداشته باشد.

صدیقه کارگر درخانواده سبز نوشت :جدای این‌که اوشین سریال خیلی جذابی بوده یا نه! فکر می‌کنم دلیل ماندگاری این سریال در ذهن ما، آمیخته شدن آن با لحظه‌هایی از زندگی ما بود که هرگز از صفحه خاطرات‌مان حذف نمی‌شود.

روزهایی که مردم همدیگر را بیشتر دوست داشتند. آن روزها وقتی اوشین شروع می‌شد هر کسی از هر کجا سعی می‌کرد خودش را به یک تلویزیون برساند.

شنیدن آهنگ اوشین برای بچه‌هایی که این سریال را به خصوص در آن روزها ندیدند، خیلی مفهومی ندارد، اما برای خیلی‌ها، یادآور روزهایی است که زندگی طعم دیگری داشت.

داستان «اوشین» مجموعه‌ای درام است که داستان زندگی دختر بچه فقیری که روزی صاحب و مالک بزرگترین فروشگاه‌های زنجیره‌ای در ژاپن می‌شود، را روایت می‌کند و مشکلات و سختی‌های ژاپن را در زمان جنگ جهانی دوم به تصویر می‌کشد.

این مجموعه به نویسندگی «‌هاشیدا سوگاکو» و ۸ کارگردان در ۲۹۷ قسمت ۱۵ دقیقه‌ای از چهارم آوریل ۱۹۸۳ تا ۳۱ مارس ۱۹۸۴ ساخته و پرداخته شد.

این مجموعه در سال ۱۹۸۳ ساخته و در تمام دنیا پخش شده است تا جایی که اگر کسی بخواهد مشهورترین بازیگر و فیلم در ژاپن را نام ببرد از «اوشین» یاد می‌کند.

«اوشین» توسط همکاری بنیاد اینترنشنال NHK در ژاپن ساخته شد که از سال ۱۹۸۳ توسط این شرکت در ۵۹ کشور از کشور‌های دنیا حتی در سرزمین‌های دور نمایش داده شد به طوری که در ایران زنان توریست ژاپنی بانام «اوشین» خطاب می‌شده‌اند در کشور اندونزی تلویزیون این کشور خبر اعتراض سیل جمعیت به خاطر پخش این فیلم همزمان با ساخت را پخش کرد اما از آن زمان تا حال مجموعه «اوشین» مشهورترین داستان در دنیا به‌شمار می‌رود.

یادی از آن روزها

در آن سال‌ها اگر مردمان منطقه‌ای از شهر از ترس بمباران به حاشیه‌های شهر پناه می‌بردند و اگر این اتفاق شنبه شب‌ها می‌افتاد و آنها نمی‌توانستند «سال‌های دور از خانه» را در خانه ببینند، از این رو از تلویزیون‌های کوچکی که با باتری ماشین کار می‌کرد استفاده می‌‌کردند تلویزیون‌هایی که حسابی خریدار پیدا کرده بود. یکی از دلایل آن، همین سریال «سال‌های دور از خانه» بود.

خیلی‌ها آن زمان با این سریال همزاد‌پنداری می‌کردند و زمانی که سریال به دلتنگی‌های اوشین می‌پرداخت و او گریه می‌کرد، بیننده‌ها هم با او گریه می‌کردند.

پس از سریال «سال‌های دور از خانه»، سریال ژاپنی دیگری روی آنتن رفت که «داستان زندگی» نام داشت و شخصیت اول آن هم دختری به مانند «اوشین» بود، اما نامش در سریال «هانیکو» بود، اما این سریال همچون «اوشین» نتوانست ارتباط چندانی با مردم برقرار کند. همان سریالی که اولش دوبلور می‌گفت: «زندگی منشوری است در حرکت دوار زندگی»

آن زمان‌ها خانه‌ها لوله‌کشی گاز نبود و همچنین در زمستان‌ها، خانه‌ها با بخاری‌های نفتی گرم می‌شد. سال ۶۵ سرمای شدیدی در ایران بود، یادم می‌آید قسمت‌هایی از این سریال بود که برف شدیدی را نشان می‌داد به همین دلیل مردم به هم می‌گفتند: همان طور که «اوشین» در آن برف و سرما و با آب سرد رودخانه ظرف‌ها را می‌شوید، ما هم همین کار را می‌کنیم، یعنی تحمل ما از «اوشین» کمتر است؟

در آن زمان در خیلی از خانه‌ها تلویزیون سیاه و سفید بود و تنها تلویزیون رنگی موجود در بازار همان تلویزیون‌های چوبی «پارس» بود، خیلی از بچه‌ها به پدرانشان فشار می‌آوردند که تلویزیون رنگی بخرند تا «اوشین» را رنگی ببینند، از این رو فروش تلویزیون‌های رنگی «پارس» که در حال حاضر نامی از آنها نیست، به شدت افزایش پیدا کرده بود.

قدیمی‌ترها اوشیـــــن تاناکــــورا را به یـــاد دارنـــــد!

در آن زمان این سریال در بین خانواده‌های ایرانی به محبوبیت فوق‌العاده‌ای دست پیدا کرده بود، به طوری که اکثرا در موقع پخش این سریال شنبه شب‌ها بود ساعت ۹ خود را به منزلشان می‌رساندند تا آن را تماشا کنند، همچنین زمانی که شهرهای ما در زمان بمباران و موشک‌باران در خاموشی فرو می‌رفت، خیلی‌ها افسوس می‌خوردند که چرا اوشین را ندیده‌اند، اما پخش صدا و سیما هم در خاموشی می‌رفت و این سریال دوباره ساعتی بعد پخش می‌شد. حتی بعضی از خانواده‌هایی که تلویزیون نداشتند این سریال را در خانه همسایه می‌دیدند، خلاصه قدیمی‌ترها خاطرات خوبی از این سریال دارند./منبع:فردا

***

 مجموعه تلویزیونی ای که در ایران با نام «سال‌های دور از خانه» یا به زبان ساده‌تر، «اوشین» شناخته می‌شود در سال ۱۹۸۳ و دقیق‌تر بخواهیم بگوییم از ۱۵ فروردین ۱۳۶۲ شمسی روی آنتن شبکه ان اچ کی ژاپن رفت.  

آن هم صبح‌ها. در حقیقت این سریال یک سریال صبحگاهی بود که هر روز به مدت ۱۵ دقیقه به روی آنتن می‌رفت. به گزارش خبرگزاری فارس این سریال ۲۹۷ قسمتی از روی یک داستان حقیقی ساخته شده که ماجرای مردی به نام کازئو وادا بود. او صاحب فروشگاه‌های زنجیره‌ای یائوهان بود که از صفر شروع کرد و بعد به پول پارو کردن رسید.

این اولین سریال ژاپنی بود که پس از انقلاب از سیمای جمهوری اسلامی ایران روی آنتن رفت.

سریال اوشین محبوبیت زیادی نزد مردم یافته و بارها از شبکه‌های مختلف تلویزیونی دنیا پخش شده است. حتی برخی «اوشین» را معروف‌ترین شخصیت زن ژاپنی در دنیا می‌دانند.

این سریال در ۶۰ کشور دنیا به نمایش درآمده و بالای ۶۲ درصد مخاطب داشته است. در سال‌های بعد انیمیشن‌هایی از روی این سریال برای کودکان نیز ساخته شد و حتی در همین اواخر یعنی در سال ۲۰۱۲ یک نسخه سینمایی از روی فیلم سینمایی اوشین ساخته شد.

عکس “دستجمعی”دوبلرها

این شب‌ها دوباره «اوشین» به تلویزیون ایران آمده است و از شبکه تماشا روی آنتن می‌رود. پخش دوباره این سریال خاطرات نوستالژیک

بسیاری را برای مخاطبان به ارمغان آورده است. از قطعی برق در دوران پخش اول این سریال که همزمان با دوران جنگ تحمیلی ایران بود تا تاثیراتی که این سریال بر مردم ایران داشت.

“لباس تاناکورا“یی نامش  ازاین سریال گرفته شده

دوره‌ای که وقتی ایرانی‌ها توریست چشم بادامی در ایران می‌دیدند، او را اوشین خطاب می‌کردند. فوکول کردن موها در خانم‌های ایرانی باب شد که همه به تقلید از اوشین خود را به این ریخت درآورده بودند. داستان که جلوتر رفت و اوشین با «ریوزو تاناکورا» ازدواج کرد، تب لباس‌های دست دوم هم در ایران بالا گرفت. پس از گذشت سه دهه ناقابل هنوز مراکز فروش لباس‌های دست دوم در ایران به نام «تاناکورا» شناخته می‌شوند.

بازیگران سریال «اوشین» و ایفاگر نقش این زن سختکوش که به مخاطب خود دستیابی به موفقیت را در هر موقعیتی آموزش می‌دهد، سه زن در مقاطع مختلف بودند، یک بازیگر کودک، یک زن جوان و یک زن مسن که بعد از ۳۰ سال از ساخت این سریال هرکدام سرنوشت متفاوتی داشتند.

کودکی اوشین

آیاکو کوبایاشی ایفاگر نقش اوشین در سنین ۶ تا ۱۰ سالگی بود. البته آیاکو که متولد ۱۱ اگوست سال ۱۹۷۲ (۲۰ مردادماه سال ۱۳۵۱) است، در آن زمان خود ۱۱ سال بیشتر نداشت. اوشین در کودکی خود در خانه‌ای بسیار فقیرانه زندگی می‌کرد که لوکیشن اصلی آن خانه‌ای ۱۰۰ ساله در ناکایاما است و هنوز هم به صورت ویژه‌ای نگهداری می‌شود و در حال حاضر به یکی از نقاط پرطرفدار و توریستی ژاپن بدل شده است.

آیاکو در حال حاضر ۴۱ سال سن دارد، ازدواج کرده و البته کمابیش به کار بازیگری ادامه می‌دهد. او بیشتر در سریال‌ها حضور پیدا می‌کند در سال ۲۰۰۵ نیز در فیلم سینمایی «معجزه در چهار روز» حضور پیدا کرد. او به عنوان بازیگر خیلی فعالی شناخته نمی‌شود.

اوشین جوان

«یوکو تاناکا» ایفاگر نقش اوشین در سنین ۱۶ تا ۴۶ سالگی است. تاناکا متولد ۲۹ آوریل ۱۹۵۵ (۸ خرداد سال ۱۳۳۴) است و در زمان ایفای نقش جوانی اوشین ۲۷ سال سن داشته است. او الان زنی ۵۷ ساله است.

سالمندی اوشین

نوبوکو اوتاوا نقش اوشین را در سال‌های ۵۰ تا ۸۴ سالگی ایفا کرده است. او متولد ۱ اکتبر سال ۱۹۲۵ (۹ مهر ماه سال ۱۳۰۴) است و یکی از بازیگران سرشناس ژاپن محسوب می‌شود.

او در زمان ساخت سریال اوشین ۵۷ ساله بود و در سن ۶۹ سالگی و زمانی که داشت در فیلم سینمایی «آخرین یادداشت» بازی می‌کرد، بر اثر سرطان کبد درگذشت.

سریال اوشین در زمان پخش خود تبدیل به الگویی برای تمام افراد سخت‌کوش دنیا شد و البته زمینه‌ساز ساخت سریال‌های دیگری نظیر هانیکو، یانگوم، جومونگ و … که هرکدام در قالب داستانی امروزی یا اسطوره‌ای همچنان به دنبال جذب مخاطبان جهانی هستند ، شد./منبع:بولتن نیوز بنقل ازفارس

***

سریال “اوشین“درایران دستکاری”سانسور”شده یا درژاپنی؟

در آن دوره هر چند نه اینترنتی وجود داشت و نه فضای مجازی و نه روزنامه های زرد آنچنانی وجود داشتند که آب در آسیاب شایعات بریزند، اما درباره سریال سال های دور از خانه آن قدر شایعات جورواجوری دهان به دهان می چرخید که برخی اوقات اصل سریال را در حاشیه قرار می داد و این شائبه را در ذهن ها ایجاد می کرد که سریالی که مردم تماشا می کنند با اصل آن تفاوت های اساسی دارد.

در آن روزها برخی می گفتند که سریال سال های دور از خانه همزمان با ایران از تلویزیون عراق هم پخش می شود و مردم جنوب کشور اصل این سریال را تماشا می کنند و می گویند، اوشینی که مردم می بینند با اوشین واقعی خیلی فرق دارد؛ حالابماند در آن زمان که مردم جنوب کشور درگیر جنگ بودند، کجا دل و دماغ این را داشتند که اوشین تماشا کنند. از طرفی کشوری مثل عراق که در آن زمان هم هزاران مشکل داشت و تلویزیون درست و حسابی هم نداشت، چگونه سریال اوشین را با فرستنده های قوی پخش می کرد که مردم شهرهای مرزی ایران هم بتوانند آن را ببینند!

شایعه قوی دیگر درباره سریال سال های دور از خانه که رگه ای طنزآمیز هم داشت، این بود که ژاپنی ها که اصل این سریال را به ایران فروخته اند، بعد از دوبله و آماده سازی برای پخش و نمایش این سریال از ایران درخواست کرده اند که سریال «اوشین ایرانی» را به آنها بفروشند تا این سریال تدوین شده که بسیار اخلاقی تر از سریال اصلی است، بار دیگر از تلویزیون ژاپن پخش شود!

همه این شایعات که معلوم نیست چگونه دهان به دهان می چرخید و در سراسر کشور تقریبا به یک شکل پخش می شد، باعث شد تا بیشتر مردم بپذیرند که اوشین، قهرمان سریال سال های دور از خانه، همسرش ریوزو، دوستش کایو و حتی مادر اوشین از نظر اخلاقی آدم های درستی نبودند و تدوینگران ایرانی با چیره دستی از اوشین اصل، اوشینی ایرانی ساختند که او و اطرافیانش را آدم هایی بااخلاق و متعهد به اصول خانواده نشان می دهد.

حالاکه چند هفته ای است، سریال اوشین از شبکه تماشا بازپخش می شود؛ خاطره شایعات این سریال هم بار دیگر زنده شد. اکنون دسترسی به مسئولان تلویزیون راحت تر از دهه ۶۰ است. اکنون می شود درباره آن شایعات با این مسئولان صحبت کرد و صحت و سقم آن حرف ها را جویا شد.

امانتداری در پخش اصل سریال

حمیدرضا سرافرازی، مدیر تامین برنامه شبکه تماشا که در جریان کامل خرید مجدد این سریال از ژاپن و آماده سازی آن برای پخش مجدد است درباره سریال سال های دور از خانه به جام جم گفت: سال گذشته که تصمیم گرفتیم سریال سال های دور از خانه را پخش کنیم، دی وی دی های اصل این سریال را از تلویزیون ژاپن خریداری کردیم. این سریال در ۱۸۰ قسمت ۱۵ دقیقه ای برای پخش صبحگاهی از تلویزیون ژاپن تولید شده است.وی افزود: این سریال در سال ۶۵ برای اولین بار در ۹۰ قسمت ۳۰ دقیقه ای برای پخش از شبکه دو آماده شد و ما این سریال را در ۷۷ قسمت ۵۰ دقیقه ای برای نمایش از شبکه تماشا آماده کردیم. سرافرازی با ذکر این نکته که سریال سال های دور از خانه در ژاپن و بیشتر کشورهای دنیا با نام اوشین پخش شده است، گفت: این سریال در ایران به نام سال های دور از خانه به نمایش درآمد.

مدیر تامین برنامه شبکه تماشا با یادآوری این که هیچ کدام از شایعاتی که در دهه ۶۰ درباره این سریال مطرح شد، درست نیست و اوشین و همه شخصیت های اصلی این سریال آدم های درستکار و بااخلاقی بودند، افزود: در آن زمان شایع شده بود که این سریال با نام فقر و فحشا از تلویزیون دیگر کشورها پخش شده که این گفته کاملانادرست است.

 این سریال هم در پخش اول و اکنون که از شبکه تماشا پخش می شود، کاملابا حفظ امانت به اثر اصلی به نمایش درآمده و حذفیات آن در حد چند نماست.
سرافرازی گفت: اصلاحات سریال اوشین نسبت به سریال هایی که اکنون ما برای پخش آماده می کنیم بسیار اندک است./منبع: جام جم

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه» به نقل از اسلام تایمز، رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در گفتگو با خبرنگاران گفت: نه شیعه نه سنی؛ تنها مذهب ما اسلام است.

وی افزود: کشورهای غربی مشغول تلاش برای تقسیم کردن مسلمانان هستند و در همین حال رسانه های غربی بنده و ترکی ها را به نام مسلمانان اهل سنت فراخوانده اند، ما باید نسبت به توطئه های تقسیم مذهبی هشیار باشیم.

یک جامعه‌شناس گفت: مهمترین دگرگونی اجتماعی و خاموش ما در سال های اخیر، فتنه ۸۸ بود که باعث ایجاد تنش‌های سیاسی و فرهنگی در خانواده‌ها و عامل انشقاق فرهنگی خانواده‌ها شد.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: فتنه‌گران تلاش داشتند بعد از آغاز سال تحصیلی ۸۸، مدارس را تعطیل کنند یا اغتشاشاتی در آنها ایجاد کنند که موفق نشدند و این عدم موفقیت نشان‌دهنده این است که بدنه فرهنگیان و دانش‌آموزان با منویات فتنه‌گران همسو نبودند.